Η Ιστορία των Σαβαγιάρ (Savoiardi).
Τα «δάκτυλα της κυρίας» !
Τα αέρινα σαβαγιάρ είναι μια από τις παλαιότερες και πιο ντελικάτες δημιουργίες της ζαχαροπλαστικής τέχνης. Τα σαβαγιάρ ή «δάκτυλα της κυρίας», όπως λέγονται επειδή το σχήμα τους μοιάζει με λεπτεπίλεπτα γυναικεία δάκτυλα, εξακολουθούν να είναι και σήμερα τόσο δημοφιλή όσο ήταν, αιώνες πριν, στα σαλόνια των Βερσαλλιών.
Τα αφράτα, σπογγώδη μπισκότα ''γεννήθηκαν'' τον 11ο αιώνα στο Δουκάτο της Σαβοΐας. Επινοήθηκαν στις κουζίνες της Αυλής προς τιμήν του βασιλιά της Γαλλίας, όταν επισκέφτηκε την περιοχή. Αργότερα ονομάστηκαν «Savoiardi» και έγιναν τα «επίσημα» μπισκότα της Αυλής. Θεωρήθηκαν μεγάλος γαστρονομικός νεωτερισμός και τα νεαρότερα μέλη της Αυλής τα πρόσφεραν, ως σύμβολο της τοπικής κουζίνας στους επισκέπτες για καλωσόρισμα.
Όταν οι απόγονοι της Μπέρθας της Σαβοΐας, πρίγκιπες και δούκισσες, άφηναν το μικρό Δουκάτο για να παντρευτούν, έπαιρναν μαζί τους και τα αγαπημένα τους σαβαγιάρ. Έτσι η συνταγή μεταφέρθηκε στις βασιλικές αυλές της Ευρώπης. Κατά τον 15ο αιώνα είχαν γίνει πλέον το κοινό ''γλυκό'' μυστικό των ευγενών.
Σύμφωνα με τις φήμες, ο Τσάρος Πέτρος ο Μέγας και η δεύτερη σύζυγος του, Τσαρίνα Αικατερίνη, όταν βρέθηκαν στη Γαλλία ξετρελάθηκαν τόσο πολύ με τα σαβαγιάρ που «εξαγόρασαν» τον βασιλικό ζαχαροπλάστη και τον έστειλαν αμέσως στην Αγία Πετρούπολη.
Τελικά, τα μπισκότα της Σαβοΐας είναι μια σταθερή διαχρονική αξία. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις γλυκισμάτων που η συνταγή τους παραμένει σχεδόν ίδια πάνω από 900 χρόνια και είναι η βάση πολλών γλυκισμάτων, όπως το τυραμισού και η υπέροχη σαρλότ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου